Xəbər verdiyimiz kimi oktyabrın 26-da Gürcüstanda parlament seçkiləri baş tutub. Mərkəzi Seçki Komissiyası artıq parlament seçkilərinin ilkin nəticələrini açıqlayıb. Məlumata görə, “Gürcü arzusu – Demokratik Gürcüstan” Partiyası 53,93 faiz səs (1 milyon 118 min 796 səs) toplayıb. İkinci yerdə 11,03 faiz səslə (228 821 səs) “Dəyişiklik Koalisiyası - Qvaramiya, Melia, Girçi, Droa” qərarlaşıb. “Birlik – Milli hərəkat” 10,16 faizlə (210 787 səs) üçüncü, "Güclü Gürcüstan - Lelo, Xalq üçün, Azadlıq naminə” 8,81 faizlə (182 839 səs) dördüncü, “Gürcüstan naminə Qaxariya” Partiyası isə 7,77 faizlə (161,215 səs) beşinci yerdə qərarlaşıb.
İqtidarla müxalifət qarşı-qarşıya Gürcüstanın Baş nazir İrakli Kobaxidze bildirib ki, Gürcüstan hökuməti müxalifətin etirazlarına baxmayaraq təsdiqlənəcək. O vurğulayıb ki, müxalifət partiyaları yeni çağırış parlamentinin ilk iclasının işinə mane ola bilməyəcəklər. Lakin prezident Salome Zurabişvili seçkilərin hakim “Gürcü arzusu – Demokratik Gürcüstan” Partiyasının qələbəsi ilə nəticələnməsinin total saxtakarlıq olduğunu açıqlayıb: “Ölkədə qalan yeganə müstəqil qurumun rəhbəri kimi demək istəyirəm ki, mən bu seçkiləri tanımıram. Biz çox qeyri-adi bir şeyin şahidi olduq. Bu, total saxtakarlıq, sizin səslərinizin total oğurlanması, seçkiləri saxtalaşdırmaq üçün bu və ya digər ölkələrdə gördüyümüz bütün vasitələrdən istifadə edilməsi idi". Gürcüstan Prezidenti ölkə sakinlərini bazar ertəsi Tbilisidə parlament binası qarşısında parlament seçkilərinin nəticələrinə etiraz etməyə çağırıb: “Sabah axşam saat 7-də (Bakı vaxtı ilə saat 19:00-red) hamınızı Rustaveli prospektinə dəvət etmək istəyirəm ki, biz birlikdə dünyaya və özümüzə bu seçkiləri tanımadığımızı bəyan edək”. Bu da onu göstərir ki, Gürcüstanı qarışdırmaq istəyən qüvvələr artıq hərəkətə keçib. Məğlubiyyətlə barışmaq istəməyən bəzi qüvvələr xarici havadarların dəstəyi ilə ölkədə qarışıqlıq yaratmaq istəyir. Gürcüstan nə qazandı? Bu tip təxribatçı çağırışlara rəğmən Gürcüstan hakimiyyəti etibarlı əllərdədir. Hansı ki, həmin sağlam qüvvələr bu seçkilərdə seçicilərin 54 faizinin etimadını qazanıb. Bu isə o deməkdir ki, nəhayət, 30 ildən sonra gürcü arzusu reallığa çevriləcək. Yaxın zamanlarda Gürcüstanın suverenliyi və ərazi bütövlüyü də bərpa oluna bilər. Nəzərə alaq ki, Gürcüstan son zamanlar Qərbə inteqrasiyadan daha çox mehriban qonşuluğa və regional əlaqələrin dirçəldilməsinə xüsusi önəm verir. Təbii ki, rəsmi Tbilisinin bu mövqeyi Rusiyanın da maraqlarına uyğun gəldiyi üçün rəsmi Moskva Abxaziya və Cənubi Osetiya məsələsinə yenidən baxmaq imkanlarından danışır. Bu isə Gürcüstan üçün ən optimal və ideal variantdır. Ona görə də Gürcüstan hakimiyyəti nəzərlərini Qərbdən çəkib regiona yönəldir. Bunun da müsbət nəticələrini zamanla görəcəyik. Qərb və müttəfiqi Ermənistanın məyusluğu Gürcüstanda Qərbyönümlü qüvvələrin məğlubiyyəti ABŞ və Avropanın bir çox dövlətlərində məyusluqla qarşılanıb. Qərbin məğlubiyyəti regiondakı müttəfiqlərinin davranışlarından da aydın hiss olunur. Məsələn, Nikol Paşinyanın Gürcüstan Baş nazirinə ünvanladığı təbrik məktubu çox mətləblərdən xəbər verir. Belə ki, Nikol sadəcə siyasi etiket xatirinə təbrik məktubu yazmaqla kifayətlənib. Ancaq diplomatik etiket normalarına da sonuna qədər əməl etməyib. Çünki adətən dövlət başçıları həmkarlarına seçkilərdə qələbə münasibətilə təbrik məktubu ünvanlayanda onları ölkələrinə də dəvət edirlər. Ancaq Paşinyan nədənsə bu qaydanı “unudub”. Bu unutqanlığın əsas səbəbi isə nəticələrdən doğan məyusluqdur. Heç kimə sirr deyil ki, Qərbin adamı olan Paşinyan özü ilə eyni məzhəbə qulluq edən gürcü müxalifətinin qələbəsini arzulayırdı. Ancaq onun bu arzuları puç oldu. Qərb məğlubiyyətlə barışmaq istəməyəcək Onlar hər vəchlə Gürcüstanda növbəti dəfə rəngli inqilab törətməyə çalışacaq. Qeyd edək ki, Qərb 2004-cü ildə Gürcüstanda anoloji layihəni həyata keçirə bilmişdi. O zaman Qərbə bağlı olan Mixael Saakaşvili hakimiyyətə gətirilmişdi. Onun qarşısına qoyulan ilk vəzifə isə Rusiyaya hərbi cəbhə açmaq idi. Bir qədər gec olsa da, Saakaşvili bunu etdi. 2008-ci ildə Qərbə inanan rəsmi Tbilisi Moskvaya qarşı müharibə elan elədi. Amma bu müharibə cəmi 2 həftə çəkdi və Gürcüstan torpaqlarının 20 faizinin işğalı ilə nəticələndi. Amma o zaman nə ABŞ, nə Aİ, nə də NATO Gürcüstanın harayına yetişmədi. Sadəcə hadisələri kənardan müşahidə etdi. Onların yeganə cəhd elədiyi məsələ Gürcüstanla Rusiya arasında başlanan müharibəni uzatmaq oldu. Lakin köməksiz, zəif Gürcüstan Rusiya qarşısında heç bir ay tab gətirə bilmədi. Ümumiyyətlə, tarix göstərir ki, ABŞ və bəzi ölkələr postsovet ölkələrindən hər zaman siyasi alət kimi istifadə edib və bu siyasət bu gün də davam edir. Qərb bu gün hansısa postsovet ölkəsində sosial-iqtisadi problemləri belə birbaşa Rusiya ilə bağlamaq istəyir. Nələr proqnozlaşdırılır? Ehtimal ki, Qərbin pul kisəsindən asılı olan bəzi qüvvələr səsvermə məntəqələrində olduğu kimi meydan hərəkatında da “Gürcü arzusu”na məğlub olacaq. Bu isə təkcə Gürcüstandakı bəzi qüvvələrin yox, bütövlükdə Qərbin regiondakı məğlubiyyəti olacaq. Azərbaycandan sonra Gürcüstan da öz milli və dövlət maraqlarına uyğun addımlar atacaq. Nəticədə, Qərb Cənubi Qafqazdakı əsas dayağını itirmiş olacaq. Nəzərə alaq ki, Qərbin bütün fondlarının, missioner təşkilatlarının Gürcüstanda dayaq məntəqələri var. Bu məntəqələr həm də regional əhəmiyyət daşıyır. Qərb Gürcüstandakı qrupların dəstəyi ilə Cənubi Qafqazda və ətraf bölgələrdə təxribatçı planlar həyata keçirir.
Gürcüstandakı məğlubiyyət hətta Qərbin Ermənistandakı planlarını belə poza bilər. Çünki Qərbi Ermənistanla bağlayan yeganə quru yol Gürcüstan üzərindən keçir. Bu proses hətta Qərbin biabırçı şəkildə Ermənistandan qaçması ilə də nəticələnə bilər... Surxay Atakişiyev, Bizim.Media